And the Hell Month Ends

Naka-isang blog post lang pala ako ng February? Tsss. Isa talaga ang February 2015 sa pinagkaka-sumpa-sumpa kong buwan ever. Bwiset talaga. Pakiramdam ko talaga 100 days ang February at hindi 28 days lang. Leche.

Nabanggit ko na dito na ako ang in-charge sa activity of the month sa school: ang 'Arts and Culture Month' (for three years, sa 'United Nations Month' tuwing October ako ina-assign, napagtrip-an yata ako ngayong taon). At ako naman 'tong si pa-bibo, kung anu-anong naisip na pakulo. Akala ko keri ng powers ko. Na-bembang tuloy ako ng maraming beses ng buwan na 'to. Leche.

Ano nga ba ang mga ginawa ko ng Feb 2015 kaya OA ako magmarakulyo ngayon?

1. Nag-design ng 1 meter x 2 meter na bulletin board

2. Nag-isip ng ipapagawang activities sa students na related sa 'Arts and Culture'

3. Nag-talk during morning assembly tungkol sa a.) ARTS at b.) Culture, sa magkaibang araw, na may magkaibang powerpoint presentation of sorts. Bumenta naman sa mga bata yung mini-lecture ko (got good feedback from kids and some of my co-teachers)-- still, madugo ang naging preparasyon ko sa mga yun

4. Nag-invite ng artist + writer tandem para sa scriptwriting + drawing comics/manga workshop for kids

5. Nag-practice ng mga estudyante ko para sa skit/performance nila na "Pinoy Ka Kung..." na ala-Goin' Bulilit (bumenta din yung script namin sa audience, I could probably share it here some other time)

6. Nag-coordinate sa iba't-ibang teachers para sa performances ng klase nila at nanguna sa general practices ng program (culminating activity)

7. Gumawa ng invitation para sa iba't ibang offices within our NGO (eg, marketing dept, facilities, etc)

8. Um-attend, nag-coordinate, at nag-entertain ng speakers ko sa mismong araw na ginawa ang  scriptwriting + drawing comics/manga workshop (kasama na ang coordination para sa representatives ng each class)

9. Naghanap ng emcees ko sa program, gumawa ng script nila, at pinraktis sila the day of the program itself

10. Nag-sorry sa mga teachers na hindi pinasama ng principal namin sa program dahil masyado na daw mahaba ( pero in-approve naman niya yung mga numbers na 'yun beforehand)

11. Nakipag-coordinate sa marketing department dahil may benefactor na gustong gastusin ang pera nila at magpapa-merienda sa buong student body, at gagawin na lang yun right after the culminating activity

12. Inayos yung exhibit/cotest na pakana ko rin: mga national and cultural treasures ng Pilipinas (eg Manunggul jar, kampilan, Bagobo Basket) na ang gagamitin ay recycled materials

13. Nag-compute ng grades para sa 3rd Quarter, kasama na ang paggawa ng Report Cards ng advisory class ko; at

14. Pagtuturo araw-araw.

Modesty aside, marami naman akong nakuhang magandang feedback sa mga activity ko for the month of Feb. Kaya lang, pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod talaga ang pakiramdam ko. Yung sa sobrang pagod, gusto ko na lang mag-resign? (Kaso, lagi kong naaalala yung sabi sa 'kin ng life mentor ko, 'wag daw akong aalis sa isang trabaho dahil lang pagod ako. Siguraduhin ko daw na alam ko muna lahat ng pwede kong malaman, lahat ng pasikot-sikot, bago ako umalis.)

Kaso ulit, bukod kasi sa physical na stress dahil sa dami ng gagawin, may sumabay pa kasing emotional stress sa akin, maski tapos na yung month ko. Una na dyan, yung nagkasagutan kami ng principal ko. As in wagas na sagutan, na ayoko nang ikwento pa dito ang dahilan. Tapos may mga nag-inarte pang mga taga-opisina na hindi daw sila nabigya ng invitation. Eh potah naman, kasama naman sila dun sa isang department. Gusto lang nila, may sarili silang pisikal na imbitasyon. Kaya tuloy, hindi daw sila nanood ng program. *insert expletives here*

Ngunit kagaya nga ng mga salitang sinulat ko sa isang post-it note at dinikit ko sa may table ko sa faculty room noong nasa peak na ako ng stress:

And the month of February did pass. It's been a week since it did, pero ngayon pa lang ako nakakabawi ng lakas.

Kaya next year, kung ako pa rin ang maa-assign sa lecheng Arts and Culture Month na 'yan, magpapa-film showing na lang ako. Tapos reaction paper. O drawing para sa little kids namin.

Dahil dalang-dalang-dalang-dalang-dala na ako sa mga nangyari sa 'kin, at mga ginawa ko, nitong buwan ng Pebrero.