Photo credit: keepcalm-o-matic.co.uk |
A year ago, I had three facebook accounts: one for my personal account, one for my pen name, and one for my teacher's persona. Compartmentalized na pagkatao. Nakaka-dissociative identity disorder.
Hindi alam sa school na pinagtuturuan ko na romance writer ako. Kino-confiscate at sinusunog ng mga madre doon ang Tagalog Romance dahil daw sa mga nakapaloob na sex scenes. Totoo naman na meron yung ilan, pero yung iba naman talaga, wala. Depende sa writer. Pero hindi ko naman yun mapapaliwanag sa mga Sister. Baka pati ako isama nila sa siga.
Marami sa mga kakilala ko, hindi alam na romance writer ako. At yung mga kilala ako sa pen name ko, hindi alam ang tunay kong pangalan. Okay naman sa akin ang pagmi-maintain ng tatlong accounts noong una.
Pero, ewan ko. Nagsawa na lang talaga ako sa mga nababasa ko sa FB. Nag-deactivate ako ng personal account. Tapos dahil naging busy ako sa pagtuturo, at hindi na ako makasagot sa mga reader na nagtatanong kung kailan lalabas ang non-existent kong susunod na libro, ayun, nag-deactivate na rin ako sa FB account ko as a writer. Ang naiwan na lang, yung account ko para sa mga student, na April ko pa yata huling nabuksan.
Pero hindi ko pa rin naman naiwan ang facebook ng tuluyan. Sa ngayon, meron na akong pang-apat na account sa ilalim ng isang fictional na pangalan. At para saan iyon? Iyon na ang nagsisilbi kong site para sa RSS Feeds mula sa mga tao at website na nagsu-suscribe ako: Writers Write, Bored Panda, 9gag, Rappler, Inquirer, publishing houses, at mga paborito kong writer.
Oo, madalas akong huli sa mga "update" tungkol sa ibang tao, maski sa mga kaibigan ko. Minsan, nag-uusap sila tungkol sa isang post ng isang kakilala na wala akong ideya kung tungkol saan. Nganga lang. Makikitawa ng konti. Tapos magtatanong kapag hindi talaga naintindihan. Oo, nakaka-OP minsan sa usapan. Pero... okay lang naman ako. Hindi naman pala nakamamatay ang pagda-diet mula sa pagfi-facebook.
Pero ang nakaka-miss talaga sa FB, ay yung libreng broadcast ng naiisip mo.
Kaya naisip kong gawin ang blog na ito.
No comments:
Post a Comment