Kahit na sa pinakamalapit na malaking mall sa bahay namin, minsan, naliligaw pa ako. Madali na nga akong maligaw, mahiyain pa ko magtanong. Pwera na lang kung matter of life or death na. O, may nakasalalay na mabigat na bagay. Halimbawa, noong kinailangan kong kunin yung license ko for teaching sa PRC. Hindi ko kabisado ang Maynila, so alam ko kailangan ko talaga magtanong. No choice ba.
Kanina, get-together dapat namin ng college friends ko. 11 talaga kami, pero lima lang ang nag-confirm na darating. Dapat sa Megamall kami magkikita-kita, I even voted for that meeting place kasi mas kabisado ko yun kesa sa pasikot-sikot na Glorietta/Greenbelt ng Makati. Kaso, na salestalk ako ni A, na mas gusto sa Glorietta/Greenbelt dahil mas malapit sa 'ming mga taga-south. Sabi ko, I voted for megamall kasi mas kabisado ko yun. (Last time kasi that we were there, kinailangan pa nila akong sunduin sa Landmark kasi di ko talaga kabisado yung Greenbelt). Sagot sa kin ni A, magkita na lang daw kami, basta sa Makati na lang ako bumoto.
And so I did.
Kaso kanina, ala-una na ako dumating ng Makati, sa usapan namin na "lunch time" magmi-meet (note na wala kaming definite na oras). Naka-receive ako ng mataray na text mula sa mataray na kaibigan (re: pagiging late daw namin), na binigyan ko ng one-word reply.
Pagdating ko sa Makati, tinext ko si A kung nasaan na siya/sila, since ang usapan nga namin, dun kami magkikita sa alam kong part ng Glorietta (which is, sabi ko nga sa kanya, yung McDo lang yun sa 2nd floor). She replied na pumunta daw ako sa Glorietta 3, maghanap ng concierge, at itanong kung saang lupalop yung restaurant na kung nasaan sila.
Na-badtrip ako sa nabasa kong text. Pero sige, tuloy pa tin ako sa kung anong alam kong direksyon ng Glorietta. Nakarating ako sa Glorietta 1. Nung tanungin ko kung saan yung Glorietta 3 at binigyan ako ni ate guard ng kumplikadong direksyon, pumasok ako sa nakita kong National Bookstore. Tumulala sa harap ng mga kopya ng Pugad Baboy 26. Tapos, nag-type ako sa cellphone ko ng:
Sorry, mood swing attack. Uwi na lang ako. Merry Christmas.
Nung nakita kong na-send na yung message, in-off ko yung cellphone ko at inihulog sa bag ko. Hanggang ngayon, as I type this post at 11:10 PM, hindi ko pa rin binubuksan ang cellphone ko.
So, what did I do for the rest of the day? I went South, of course. Pumunta ako ng mall (naka-tatlo ako ng napuntahang mall ngayong araw na ito.) Kumain ng lunch, bumili ng accesories, nagpa-swedish massage, bumili ng art-related stuff, bumili ng libro ni Miriam Defensor Santiago na "Stupid is Forever", at nagsulat ng Chapter Ten ng YA novel ko sa SM food court.
Yung tag ng Forever 21 sa accessories nila, meron din dun sa maliit na mall na napuntahan ko. Parehong-pareho halos yung tag, pero yung presyo, magkalayo. sa Forever 21, 330 pesos yung kwintas. Dun sa maliit na mall, buy 1 take 1 at 99 pesos. Can you guess kung alin sa mga kwintas sa picture yung "original" na nabili ko sa Forever 21?
But I digress. Pwedeng sa iba, OA ang reaksyon ko sa text sa 'kin ng kaibigan ko. Na ang dali-dali namang magtanong, nandoon na rin lang ako, nagsayang ako ng pamasahe, etc.
Pero marami kasing contributing factors ang di ko pagsipot kanina. Like, yung dalawang magkasunod na Christmas Party sa school. Yung una, for the kids. Yung pangalawa, for the staff. Eh ako, hindi man halata, allergic ako sa social interaction. Kaya given the choice? Leaving and going home was easy for me. Akala ko nga pagsisisihan ko, eh. Pero interestingly, hindi mabigat sa loob ko yung ginawa kong pag-180 degrees sa Glorietta.
Ah, basta. Kapag tinotopak ako, tinotopak ako.
Pffft.
No comments:
Post a Comment