The End of a Looong Weak-end

"Bawal" sa aming mga teacher, at least sa NGO-run school kung saan ako nagtuturo, na umabsent.

Dahil hindi katulad sa ibang mga school na kapag may absent na teacher ay may bayad yung magsa-substitute na teacher for him/her, sa amin kasi, wala.

Kaya sa halip na vacant nung teacher na pumasok, kailangan niyang humarap sa mga, eherm, "mababait" na mga estudyante na hindi naman niya klase, at wala pa siyang bayad nun.

Kaya hangga't maaari, hindi talaga ako umaabsent. At kung a-absent man ako/kami dapat nag-iiwan kami ng seatwork o ipapagawa man lang sa klase, para hindi na iyon po-problema-hin pa ng teacher na magsa-sub.

E kaso... absent ako kanina. Tapos kahapon, umuwi na agad ako 10 am pa lang (although wala pa rin naman kasing pasok yung mga estudyante sa min after the 3-day holidays due to the Papal visit, for reasons I haven't asked yet, sabaw ako sa school kahapon eh). 

mga reseta ni dok

Nagpa-check-up ako kahapon ng hapon, and came to know that I had an acute gastroenteritis-- isang medical term sa unli-LBM + lagnat + acid reflux.

Sorry, TMI.

Dalawang araw na 'kong bed rest. Nito ko lang naramdaman yung sa sobrang panghihina, ang kaya mo na lang gawin ay humiga.  

Pero medyo okay na ang pakiramdam ko ngayon. Hindi pa rin ako makakain ng heavy meal, pero okay na 'ko.

Gusto ko nang pumasok. Nakakahiya na sa co-teachers ko, plus nami-miss ko na mga estudyante ko. 

Kung di ba naman napanaginipan ko pa sila kaninang hapon na pinapagalitan ko sila. Hahahaha...hah.